Pazar gecelerini mutsuz şarkılara ayırmaya devam ediyorum. Bir dönemin efsanesi Spacemen 3'nin LSD etkisinde Edgar Allan Poe misali tanrıya olan haykırışını dinleyip kaybolalım bu gece.
Saykedelik müziğin mirasını devralan '70 ve '80 kuşağı garage rock, proto-punk ve space rock grupları shoegaze ve dream pop öncesi son alıştırmalarını yapıyordu. Her ne kadar saykedelik kültürü benimsemeseler de müzikte hatırı sayılır bir etkileşim söz konusuydu. Spacemen 3 ne 60'ların acid rock grubuydu, ne de 80'lerin dream pop grubuydu. Psychedelic öğelerden etkilenen, gökyüzünü düşleyen, minimalizmi benimseyen, melankoliden beslenen bu dünyaya ait olmayan bir gruptu. LSD '60 kuşağının çiçek çocukları için bir eğlence ve ilham kaynağı iken '80 kuşağı için sonsuz bir karanlık ve hüzündü. Bir çesit içe kapanış, varlıktan vazgeçiş, yokoluşu arzulayış, sonsuzlukta kayboluştu. Yıldız tozundan geldik, yıldız tozuna gidiyoruz. İlahi bir söylemle sana inandık, sana sığındık.
Spacemen 3'nin yeri bende çok özel. Hissiyatın müziğidir benim için. Duygular hiç bu kadar güzel dile getirilemezdi. Uyuşturucunun en güzel halidir o. Ayakların yerden kesilişi, düşüncenin uzay boşluğunda savruluşudur. Kim bilir kaç galaksi gezmiş, kaç kara delik görmüştür. Kaç yıldızın ölümüne, kaç yıldızın doğumuna şahit olmuştur. İnsanın kanatsız da uçabildiğinin somut bir kanıtıdır Spacemen 3. Hangi hüzün bu kadar yaralayabilirdi ki bizi? Hangi hüzün çaresizlik içinde sonsuz düşlere haykırışlar arasında sitem edebilirdi?
1982'de İngiltere'de Peter Kember ve Jason Pierce tarafından kurulan Spacemen 3 kendini "Taking Drugs to Make Music to Take Drugs to..." albümüyle özetlemişti. Gerçekten müzik için uyuşturucu, uyuşturucu için müziğin mabediydi Spacemen 3. LSD, MDMA, amfetamin, marijuana, magic mushroom, kokain ve hatta eroin kullanarak sürekli yeni kayıtlar üzerinde çalışıyorlardı. 9 yıllık müzikal kariyerine dört başarılı stüdyo albümü sığdırarak sonraki jenerasyonu olan My Bloody Valentine, Slowdive, Ride, Chapterhouse ve Mogwai gibi shoegaze ve noise grupları derinden etkiledi.
Spacemen 3 projesi 1991 yılında bitirildiğinde Peter Kember, Sonic Boom ve Spectrum; Jason Pierce ise Spiritualized ile harikalar yaratmaya devam etti.
Edgar Allan Poe 1849'da ölmeden önce söylediği son sözü "Lord, help my poor soul"a karşılık tam 140 yıl sonra Spacemen 3 "Lord, can you hear me when I call?" şarkısıyla cevap vererek inanmadıkları tanrıya sesleniyorlardı. Bir tür sitemdi varoluşa.
1989'da yayımlanan "Playing With Fire" albümünden "Lord Can You Hear Me?" şarkısını sonsuz kayboluşlara adıyorum.
Lord, can you hear me at all?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder